Ubezpieczenie zdrowotne to jedno z kluczowych zagadnień, z którymi musi zmierzyć się każdy student, szczególnie w kontekście utrzymania ciągłości ochrony zdrowotnej. Studenci, mimo że często cieszą się statusem osób młodych i zdrowych, potrzebują odpowiedniego zabezpieczenia w razie choroby czy wypadku. Jednak kwestia tego, kto odpowiada za ubezpieczenie zdrowotne studenta do 26 roku życia, może budzić pewne wątpliwości. Jakie są obowiązki rodziców, uczelni oraz samych studentów w tej materii?
W Polsce system ubezpieczeń zdrowotnych opiera się na Narodowym Funduszu Zdrowia (NFZ). Każda osoba objęta ubezpieczeniem zdrowotnym ma prawo do bezpłatnego dostępu do opieki zdrowotnej, takiej jak wizyty u lekarzy, badania diagnostyczne czy hospitalizacja. Dotyczy to również studentów, którzy muszą posiadać ubezpieczenie zdrowotne, aby móc korzystać z tych świadczeń.
Do momentu ukończenia 26. roku życia, student może być ubezpieczony na kilka różnych sposobów, w zależności od jego sytuacji życiowej i zawodowej. Kluczowe znaczenie ma tutaj status rodziców studenta, jego aktywność zawodowa oraz status edukacyjny.
Ubezpieczenie przez rodziców
Najczęstszym i najprostszym sposobem ubezpieczenia studenta jest objęcie go ubezpieczeniem zdrowotnym przez rodziców. Zgodnie z polskim prawem, rodzic, który posiada ubezpieczenie zdrowotne (z tytułu zatrudnienia, prowadzenia działalności gospodarczej czy pobierania emerytury), ma obowiązek zgłoszenia swojego dziecka do NFZ jako członka rodziny.
To rozwiązanie jest możliwe do 26. roku życia, pod warunkiem, że student nie pracuje na umowę o pracę lub inną formę zatrudnienia, która sama z siebie gwarantuje ubezpieczenie zdrowotne. Rodzic zgłasza dziecko do ubezpieczenia za pośrednictwem swojego pracodawcy lub ZUS-u, a student korzysta z tego ubezpieczenia na takich samych zasadach jak ubezpieczony rodzic.
Ubezpieczenie studenta pracującego
Jeżeli student zdecyduje się podjąć pracę, np. na umowę o pracę, to w takim przypadku jego ubezpieczenie zdrowotne przechodzi na pracodawcę. To oznacza, że pracodawca jest zobowiązany do zgłoszenia studenta do ubezpieczenia zdrowotnego oraz opłacania za niego składki zdrowotnej. W takiej sytuacji student traci status osoby ubezpieczonej przez rodzica, ponieważ nabywa ubezpieczenie z tytułu własnej aktywności zawodowej. Należy pamiętać, że niektóre umowy cywilnoprawne, takie jak umowa o dzieło, nie gwarantują ubezpieczenia zdrowotnego, dlatego studenci, którzy podejmują tego rodzaju zatrudnienie, powinni zadbać o inne źródło ubezpieczenia – najczęściej przez rodziców lub uczelnię.
Ubezpieczenie zdrowotne przez uczelnię
Jeżeli student nie ma możliwości ubezpieczenia przez rodziców (np. w przypadku braku ubezpieczenia zdrowotnego u rodziców) i nie pracuje, uczelnia może go zgłosić do ubezpieczenia zdrowotnego. Ubezpieczenie to jest finansowane przez państwo, a uczelnia pełni rolę pośrednika w procesie zgłaszania studenta do NFZ.
W praktyce oznacza to, że student musi zgłosić na uczelni chęć objęcia go ubezpieczeniem zdrowotnym, a ta zgłasza jego dane do odpowiednich instytucji. To rozwiązanie jest szczególnie ważne dla osób, które nie mogą być objęte innymi formami ubezpieczenia zdrowotnego, np. w przypadku studentów pochodzących z rodzin, gdzie rodzice nie są ubezpieczeni lub w przypadku studentów zagranicznych.
Samodzielne ubezpieczenie zdrowotne
Po ukończeniu 26. roku życia lub w sytuacji, gdy student zakończył naukę, nie może już korzystać z ubezpieczenia zdrowotnego rodziców. W takiej sytuacji musi zadbać o swoje ubezpieczenie samodzielnie. Najczęściej studenci podejmujący pracę na pełen etat automatycznie nabywają prawo do ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu zatrudnienia. Jeśli jednak student nie pracuje, może rozważyć dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne w NFZ.
Dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne to opcja, która daje prawo do korzystania z pełnej opieki zdrowotnej oferowanej przez NFZ, ale wiąże się z opłacaniem miesięcznych składek. Koszt takiego ubezpieczenia wynosi kilkaset złotych miesięcznie, dlatego może być to opcja atrakcyjna dla osób, które nie mają innej możliwości zabezpieczenia zdrowotnego.
Studenci zagraniczni a ubezpieczenie zdrowotne
Warto również zwrócić uwagę na sytuację studentów zagranicznych, którzy studiują w Polsce. Osoby pochodzące z krajów Unii Europejskiej mają prawo do korzystania z publicznej opieki zdrowotnej na podstawie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), którą mogą uzyskać w swoim kraju. Posiadacze EKUZ mają prawo do korzystania z opieki zdrowotnej na takich samych zasadach, jak obywatele Polski.
Studenci z krajów spoza Unii Europejskiej muszą zadbać o prywatne ubezpieczenie zdrowotne lub przystąpić do dobrowolnego ubezpieczenia w NFZ. Warto zwrócić uwagę, że wiele uczelni oferuje studentom z zagranicy pakiety ubezpieczeń, które można wykupić na czas pobytu w Polsce.
Co po ukończeniu 26. roku życia?
Po ukończeniu 26. roku życia student traci prawo do ubezpieczenia zdrowotnego jako członek rodziny ubezpieczonego rodzica. W takiej sytuacji konieczne jest podjęcie działań w celu zapewnienia sobie ochrony zdrowotnej. Może to być:

• Ubezpieczenie zdrowotne z tytułu zatrudnienia, jeżeli student pracuje na umowę o pracę lub umowę zlecenie.
• Dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne w NFZ.
• Ubezpieczenie zdrowotne przez uczelnię, jeśli student nadal kontynuuje naukę i nie ma innych możliwości ubezpieczenia.

Wypadki i choroby mogą zdarzyć się w każdej chwili, a brak ubezpieczenia zdrowotnego może skutkować wysokimi kosztami leczenia. Warto więc dokładnie zrozumieć, kto i w jakich okolicznościach odpowiada za ubezpieczenie studenta, aby zapewnić sobie bezpieczeństwo zdrowotne przez cały okres studiów i po ich zakończeniu. Nasi eksperci z chęcią odpowiedzą na każde pytanie i pomogą w doborze odpowiedniej polisy.